Miejscowość letniskowa na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego, około 60 km od Mersinu. Słynie z przepięknych, piaszczystych plaż oraz sprawiającego niesamowite wrażenie Zamku Panny (czy po turecku właśnie Kızkalesi).
W starożytności miasto nazywane było Corycus (greckie Κώρυκος) i pełniło ważną rolę portu dla Seleukeji nad Kalykadnosem (Seleucia ad Calycandus) czyli dzisiejszego Silifke. Cesarze rzymscy utrzymywaną w Corycus flotą zwalczali piratów, którzy od niepamiętnych czasów gnębili tę część wybrzeża Morza Śródziemnego. W Corycus znajdowała się również mennica.
Z dwóch słynnych zamków historycznie starszy jest Korykos - położony na lądzie. W XII wieku dobudowano drugi zamek - tzw. Zamek Panny, zlokalizowany na maleńkiej wysepce. Istnieją również teorie, że oba zamki są znacznie starsze i pochodzą z czasów antycznych, natomiast bizantyjczycy jedynie je odbudowali i umocnili.
Swoją nazwę Zamek Panny zawdzięcza legendzie, która głosi, że mieszkała w nim królewna, której przepowiedziano śmierć od ukąszenia jadowitego węża. Została więc umieszczona w zamku otoczonym wodą, która miała zagrodzić drogę groźnemu gadowi. Niestety przed przepowiedniami nie ma ucieczki, więc królewna zmarła ukąszona przez węża, który przeprawił się przez wodę w koszyku z żywnością.
Wkrótce po wzniesieniu Zamku Panny Corycus zostało podbite przez Ormian i włączone do Królestwa Cylicji. Ormianie utrzymali się tu aż do połowy XIV wieku, a przez następne dwieście lat miasto często przechodziło z rąk do rąk, by w końcu przypaść Turkom Osmańskim.